Synopsis

Het is al lang geleden dat Orlando zijn geboorteplaats – een plattelandsdorpje in Noord-Italië – heeft verlaten. Terwijl zijn carrière als schilder, net als zijn persoonlijke leven, in een soort lethargie is geraakt, reist hij op een dag voor een administratieve formaliteit terug naar de plek van zijn jeugd. Daar ziet hij dat het oude roze huis van zijn schooljuf te koop staat en in een opwelling, zonder te weten waarom, besluit hij het te kopen.

Vanaf dat moment doen er zich vreemde gebeurtenissen voor. Orlando begint te geloven dat niet híj voor het huis met zijn weelderige tuin heeft gekozen, maar het huis voor hem. Het lijkt hem iets te willen vertellen. Maar wat?

In Het huis van de tijd – een intimistische roman rond de vraag waarom we in het leven doen wat we doen – worden weemoed en suspense meesterlijk met elkaar verweven. Met subtiele ironie en poëtische toets laat Mancinelli zien dat de grootste mysteries van het bestaan zich soms op klaarlichte dag voordoen, en doet ze ons nadenken over de onzichtbare draden die ons verbinden met dingen, plaatsen en vervlogen tijd.

Recensies

'Het huis van de tijd leest als een muziekstuk dat soms herinnert aan de fluisterende slotakkoorden van Tsjechov.' La Repubblica

'Een licht raadselachtige en kostelijk geschreven novelle.' Expansión

'Zelden toont een auteur ons zo duidelijk wat we de betoverende complexiteit van eenvoud kunnen noemen.' El País

'Het huis van de tijd benadrukt het grote belang van het dorp en de gemeenschap in onze ontwikkeling als individu.' Vogue

'Mancinelli's proza beweegt zich tussen nostalgie en zoete weemoed, en doet denken aan de beladen eenvoud, de diepe lichtheid van Marisa Madieri – met wier echtgenoot, Claudio Magris, Laura Mancinelli bevriend was – en […] aan de omfloerste finesse van Natalia Ginzburg.' El Cuaderno