GESPREK MET DE AUTEURS

 

Eva en Ander, de personages van het boek, zijn samen naar Nederland verhuisd maar ze benaderen het land alle twee op een andere manier…

Henrike: Inderdaad, zij maken zich Nederland op geheel eigen wijze eigen.Eva en Ander kijken naar het nieuwe land vanuit hun eigen karakter, persoonlijke geschiedenis en verlangens. Vanuit hun eigen subjectieve blik.

Vormt een subjectieve blik eigenlijk niet een belemmering om het echte Nederland te kunnen zien?

CRISTINA: Juist niet. Allereerst: alles is natuurlijk subjectief. En wat we van Ander en Eva leren is dat je door die subjectieve blik zicht kunt krijgen op het echte Nederland.

Kun je dit idee verder uitleggen?

Cristina: Je mag zelf bepalen hoe je Nederland wilt bekijken; dan kan je genieten van wat je ziet.

HENRIKE: Ik moet denken aan die reeks boeken, Magic Eye, die van autostereogrammen een trend maakten in de jaren negentig. Die toonden op het eerste gezicht min of meer nietszeggende beelden, maar als je de tijd nam je ogen scherp te stellen dan dook er plotseling een bijzondere driedimensionale figuur op. Met andere woorden, afhankelijk van de afstand tot het beeld en van de manier waarop je kijkt, kan je bijvoorbeeld een – op het eerste gezicht verborgen – dinosaurus zien springen.

Kunnen wij, Nederlanders, iets doen om het verborgen unieke beeld van Nederland te laten zien?

HENRIKE: Hmm…, iets zien is vooral een kwestie van wil. Ander en Eva kijken gefascineerd naar Nederland omdat zij verliefd zijn op het land. Je kan jezelf afvragen wat je kunt doen om een ander persoon van Nederland te laten houden.

Dat is niet te sturen…

CRISTINA: Inderdaad, maar wat je wel kunt doen is je enthousiasme laten aanwakkeren. Als we bijvoorbeeld een goede pianist zien optreden, willen we allemaal wel pianist worden. Ik hoop dat de passie van Ander en Eva ook aanstekelijk zal zijn.

Waarom zijn Eva en Ander verliefd op Nederland?

HENRIKE: Dat is een goede vraag… Omdat zij het gevoel hebben dat ze in Nederland iets wezenlijks over zichzelf zullen ontdekken. Dat ze hier een antwoord kunnen krijgen op de vraag wie zij zijn. Zij geloven ook dat het ontdekken daarvan ze gelukkig zal maken.

Zijn Ander en Eva Henrike en Cristina?

CRISTINA: Ja en nee. In ieder geval lijken ze erg op elkaar. Wij wilden fragmenten uit onze levens gebruiken om zin te geven aan het verhaal. Soms moest iets fictief zijn om het verhaal geloofwaardiger te maken. Soms krijgen ware gebeurtenissen een nieuwe betekenis.

Hoe hebben jullie samengewerkt, hebben jullie allebei getekend en geschreven?

CRISTINA: In principe heb ik de plaatjes gedaan en Henrike het scenario en de tekst. Maar eigenlijk hebben we tijdens het hele proces nauw samengewerkt en uiteindelijk hebben we bijna alles samen gedaan.

Waarom hebben jullie het boek in het Nederlands geschreven?

HENRIKE: Het is waar dat het in de moedertaal makkelijker zou zijn geweest, maar het boek gaat over wat we in het Nederlands hebben bedacht of meegemaakt. Dus het kon niet anders. Verder hebben we het schrijfproces ervaren als een weerspiegeling van de avonturen van de personages. In de zin dat wij, al schrijvend in een andere taal, een even onbekend gebied zijn binnengegaan als Ander en Eva in Nederland, het land waar ze een nieuw leven willen beginnen. Ik denk dat het verhaal echter wordt juist vanwege onze keuze voor de Nederlandse taal.

Aan welke lezers hebben jullie gedacht toen jullie dit boek maakten?

CRISTINA: Aan de Nederlanders die met andere ogen naar hun eigen land willen kijken. En ook aan alle personen die de behoefte voelen ergens anders iets nieuws te gaan ervaren.